جذب کادمیم محلول از آب توسط زغال ساخته شده از پوست گردو و بادام و مقایسه آن با کربن فعال گرانولی

در این مطالعه کربن‌های ساخته شده از پوسته بادام و گردو به‌عنوان جاذب به‌منظور جذب یون‌های محلول کادمیم مورد آزمایش قرار گرفت. برای این منظور اثرات pH محلول، غلظت اولیه کادمیم در محلول و غلظت جاذب بر میزان جذب این فلز بررسی شد. علاوه بر بررسی جاذبهای مذکور، تمامی آزمایش‌های انجام شده با استفاده از کربن فعال دانه‌ای تکرار شد و نتایج هر سه نوع جاذب با یکدیگر مقایسه گردید. نتایج به‌دست آمده نشان داد که میزان جذب کادمیم به‌میزان قابل توجهی به pH نهایی محلول بستگی دارد و بیشترین میزان جذب زمانی حاصل شد که pH نهایی در محدوده 6/5 تا 7 قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که جذب یون محلول کادمیم توسط جاذبهای مورد استفاده در این پژوهش، از مدل ایزوترم لانگمیر به خوبی تبعیت می‌کند. همچنین میزان بهینه جاذب برای کربن‌های پوسته گردو و کربن فعال دانه‌ای برابر 2 گرم در لیتر و برای کربن پوسته بادام 2/5 گرم در لیتر به‌دست آمد. در شرایط بهینه که غلظت اولیه کادمیم در محلول ppm4 و غلظت جاذب و pH اولیه نیز مطابق با شرایط بهینه تنظیم شد، بیشترین میزان حذف کادمیم، مربوط به کربن پوسته گردو به میزان 91 درصد بود. پس از آن کربن پوسته بادام و کربن فعال دانه‌ای به‌ترتیب حذفی معادل با 85 و 81 درصد را از خود نشان دادند.